Kaart-uitsnede van de ‘Kaart van Blaeu’ (1659)

Angrina is de oudste bekende benaming van Angeren. Angeren werd in een oorkonde uit 814 of 815 al vermeld als nederzetting met een kerk, genaamd Angrina. In 1160 was Angeren een zelfstandige parochie. Dit kerkdorp groeide in de middeleeuwen uit tot een plaats met een dorpsplein, een kasteel (Kasteel Roode Wald) en een molen aan de Rijndijk. De bewoners vonden hun bestaan voornamelijk in de landbouw. De boerderijen lagen verspreid buiten de dorpskern. Sinds 1825 zorgden ook de steenfabrieken in de uiterwaarden voor werkgelegenheid.

Angeren had 2.857 inwoners op 1 januari 2020.
Bron: Wikipedia

Anno 2020 kan Angeren m.i. vooral worden gezien als forensendorp.

Tussen 800 en 900 na Chr. (de Karolingische tijd) raakte het gebied rond Angeren intensiever bewoond, zoals bij Het Meer, bij het dorp Angeren (de omgeving van de kerk) en waarschijnlijk ook op Kamervoort. Waarschijnlijk bevond de Karolingische nederzetting Angrina zich nabij de huidige kerk-locatie.
De eerste vermelding van de kerk van Angeren dateert van 814 of 815 en is aangetroffen in de archieven van de abdij van Lorsch (Duitsland) en wel in een schenkingsoorkonde, waarin sprake is van “twee hoeven en een kerk in de villa Angrina”.

De naam Angeren kan op vier manieren verklaard worden:

• Angar in de betekenis van ‘weide’;
• Eng/ang heeft te maken met ‘gerechtsplaats’;
• Anger in de betekenis van ‘waterloop’;
• Eng in de betekenis van ‘oud bouwland’.

Alle vier betekenissen kunnen op Angeren van toepassing zijn geweest.
Bron: Alterra, Projectnummer 030-50030-01 [Alterra-rapport 404/JT/10-2003]

Ná Angrina gebruikte oude vermeldingen van de plaats zijn:

• Angram (rond 1100)
• Angerhem (1128-1139)
• Angheren (1290)
• Angere & Angeroy (1294-1295)
• Angerem (1301),
• Angeren (sinds 1665)

Bron: https://www.plaatsengids.nl/angeren

Robert Melchers’ analyse, vastgelegd in Angers Verleden, jaargang 2, uitgave 2 (2012), blz. 15 t/m 19, haakt aan bij het woord ‘Angar’ in de betekenis van (gemeenschappelijke dorps-)weide. Een vergelijkbare functie als de ‘brink’ in Drentse dorpen. In Duitsland komt het gebruik van deze betekenis van een ‘Anger’ meer voor. Maar hij vermoedt ook een verwantschap met de Angrivariërs of Angermannen, een Germaanse stam die ná de Romeinse periode vanuit het noorden langs de IJssel naar het zuiden is getrokken. Daardoor zou er in naamgeving een verwantschap zijn met het voormalige Angeren bij Zutphen en met Angerlo. Een zeer lezenswaardig artikel.

Een geheel andere verklaring wordt gegeven in een rapport van het gerenommeerde bureau RAAP in een cultuurhistorisch onderzoek in het kader van een voorgenomen ontzanding van de Huissensche Waarden:
“Nabij het Roode Wald zouden de Batavieren hun kudden en hun vee in een kil aan land hebben gebracht. Hier bouwden ze ook een sterkte waar de volksheld Angrinus zich met succes verdedigde tegen de Romeinen of de Noormannen. Ter ere van zijn overwinning gaf hij zijn naam aan het dorp; Angeren heette begin 9e eeuw Angrina.”
Bron: RAAP-RAPPORT 1302, Plangebied Huissensche Waarden, Gemeente Lingewaard, Cultuurhistorisch vooronderzoek: een bureau- en inventariserend veldonderzoek (verkenning).